2) صدور فرمان تأسیس "عدالتخانه" توسط "مظفرالدین شاه قاجار" (1284 ش):
پافشاریو مبارزات مردم مسلمان ایران به رهبری روحانیت، برای به دست آوردن حق تصمیمگیری در امور خویش و برقراری حکومت مشروطه، سرانجام استبدادگران را منزوی و شاه قاجار را به پذیرش درخواست ایشان ناچار ساخت. بست نشینان در حرم حضرت عبدالعظیم، با واسطه قرار دادن سفیر عثمانی، خواستههای خویش از جمله تأسیس عدالتخانه در سراسر کشور را به دولت اطلاع دادند. مظفرالدینشاه نیز که شور و هیجان مردم را در این امر دیده بود، بدون هیچ درنگی حکم تأسیس عدالتخانه را صادر نمود. بدین ترتیب نخستین کوششهای مردم آزادمنش ایران و رهبرانشان به خصوص آیتاللَّه سید محمد طباطبایی که اولین بار، تأسیس عدالتخانه توسط وی مطرح شد به ثمر نشست و راه برای تحقق خواستههای مهمتر که همان پذیرش مشروطیت بود، هموار گشت. به دنبال صدور این فرمان، آیتاللَّه سید عبداللَّه بهبهانی و سید محمد طباطبایی به همراه سایر علما پس از یک ماه تحصُّن باشکوه و احترام فراوان و با استقبال مردم، وارد شهر شدند. |
|
3) رحلت عالم امامی و فقیه اصولی، آیتاللَّه "سید ابوالقاسم دهکُردی اصفهانی" (1313 ش):
آیتاللَّه سید ابوالقاسم دهکردی اصفهانی در حدود سال 1234 ش (1272 ق) از پدر و مادری فرهیخته در دهکُرد از توابع شهرکرد به دنیا آمد. وی در ابتدا در اصفهان از محضر بزرگوارانی همچون میرزا ابوالمعالی کلباسی و محمدباقر مسجد شاهی و... استفاده برد و سپس در نجف نزد حضرات آیات: میرزای بزرگ شیرازی، میرزا حبیباللَّه رشتی، شیخ زینالعابدین مازندرانی و میرزا حسین نوری کسب فیض نمود. آیتاللَّه دهکردی سپس به اصفهان بازگشت و به تدریس، تألیف و تبلیغ مشغول گشت و متجاوز از سیصد تن از فضلا در مجلس درس او در مدرسه صدر حاضر میشدند. وی علاوه بر مراتب علم و دانش، خطیبی توانا بود و مردم بسیاری از خواص و عوام از مجالس وعظ او استفاده میکردند. برخی از آثار این عالم بزرگ از این قرارند: شرح بر شرایع در دو جلد، جَنَّةُ الماوی در اخلاق، حاشیه بر تفسیر صافی و وسیلة النجاة. سرانجام آیتاللَّه دهکردی اصفهانی در 22 دی ماه 1312 ش برابر با ششم شوال 1353 ق در 79 سالگی بدرود حیات گفت و جنازه این مرجع بزرگ پس از تشییعی باشکوه در جوار مقبره حضرت زینب بنت موسی بن جعفر(علیه السّلام) در اصفهان به خاک سپرده شد. |
|
4) محکومیت انتشار مقاله توهینآمیز روزنامه اطلاعات علیه امام توسط مراجع تقلید (1356 ش):
در پی قیام خونین نوزدهم دی ماه 1356 در قم و تبلیغات کاذب و انحرافی رسانههای رژیم شاه و پشتیبانان خارجی آن بر ضد این قیام، حضرت آیتاللَّه گلپایگانی در نامهای به آیتاللَّه سید احمد خوانساری در تهران، خواستار کمک ایشان در مقابله با این تبلیغات شد. همچنین حضرات آیات مرعشی نجفی، میرزا هاشم آملی و شیخ مرتضی حائری یزدی با انتشار اعلامیههایی، چاپ مقاله توهینآمیز در روزنامه اطلاعات بر ضد امام خمینی و فاجعه 19 دی ماه قم به دست عوامل رژیم پهلوی را شدیداً محکوم کردند. |
5) تشکیل شورای انقلاب به فرمان "امام خمینی" (رحمت الله علیه) (1357ش):
بااوجگیری نهضت اسلامی در سال 1357، اندیشه طرح تشکلی به نام شورای انقلاب در میان روحانیون معتمد حضرت امام(رحمت الله علیه) پدید آمد که در سفر شهید مطهری به پاریس، این طرح با امام در میان گذارده شد. با موافقت معظمٌ له، این شورا تشکیل گردید و اعضای آن انتخاب شدند. پس از آن امام خمینی(ره) طی اطلاعیهای، اعضای شورای انقلاب اسلامی را تعیین و وظایف آن را برای مردم تشریح نمودند. معظمله در بخشی از اطلاعیه خویش فرمودند: به موجب حق شرعی و بر اساس رأی اعتماد اکثریت قاطع مردم ایران که نسبت به اینجانب ابراز شده است، در جهت تحقق اهداف اسلامی ملت، شورایی به نام شورای انقلاب اسلامی، مرکب از افراد با صلاحیت و مسلمان و متعهد و مورد وثوق، موقتاً تعیین شده و شروع به کار خواهند کرد. اعضای این شورا عبارت بودند از: حضرات آیات سید علی خامنهای، سید محمود طالقانی، سید محمد بهشتی، مرتضی مطهری، اکبر هاشمی رفسنجانی، سید عبدالکریم موسی اردبیلی، محمدرضا مهدوی کنی و آقایان یداللَّه سحابی، مهدی بازرگان و عباس شیبانی و... . در آستانه پیروزی انقلاب، اعضای این شورا، مهندس بازرگان را به عنوان نخست وزیر دولت موقت پیشنهاد کردند که حضرت امام با این پیشنهاد موافقت نمودند. پس از پیروزی انقلاب، این شورا با مشروعیت حاصله از حمایتهای مردمی، زمام امور را به دست گرفت. از جمله اقدامات شورای انقلاب، میتوان به تصویب اساسنامه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ملی شدن بانکها، سامان بخشیدن به دادگاههای انقلاب، برگزاری همهپرسی در رابطه با نظام جمهوری اسلامی، بررسی پیشنویس قانون اساسی، تصویب آیین نامههای مجلس خبرگان و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی و... اشاره کرد. مسؤولیت شورای انقلاب تا زمان تشکیل مجلس شورای اسلامی به طول انجامید و از تاریخ 7 خرداد 1359 وظایف این شورا به مجلس و شورای نگهبان واگذار گردید. |
|
6) عملیات کوچک ظفر 5 در استان کرکوک و دیاله عراق توسط سپاه (1366ش) |
|
7) 26محرم الحرام سال146هجری قمری:
«علیّ بن حَسَنُ المُثَلث » ازنوادگان امام حسن (علیه السّلام) در زندان به شهادت رسید. او درزمان خلیفه عباسی همراه برادران، عموو دیگرخویشانش دستگیرو زندانی شد. سپس به زندان هاشمیّه درمکه انتقال یافت. علی بن حسن المثلث سرانجام درهمین مکان شهید شد و زندان هاشمیّه به زیارتگاه شیعیان مبدل شد. |
|
8) 26محرم الحرام سال1298هجری قمری:
میرزا محمد حسین ادیب آزاد از شاعران بزرگ ایران درتبریز به دنیا آمد. اشعاراو با تخلص ادیب دریک دیوان گردآوری شده است. ازادیب آزاد همچنین کتابی بنام گنجینه ادب باقی است که شامل سروده های شاعران متقدم و معاصرادیب است. |
9) محاصرهی مکّه و سنگباران کعبه از سوی سپاهیان یزیدبن معاویه (64 ق):
یزیدبنمعاویه پس از شهادت اباعبداللّه الحسین(علیه السّلام) و یارانش در کربلا و اسیر نمودن اهلبیت و بازماندگان آنان، خود را در نزد مسلمانان، بیمقدار و بیاعتبار کرد. از سوی دیگر، افشاگریهای خاندان عصمت و طهارت و طرفداران اهلبیت(علیهم السّلام) ، مردم را بر ضد حکومت یزید وادار به قیام نمود. به همین جهت در سال 63 ق شورشها و جنبشهایى بر ضد یزید در حجاز به وجود آمد. سرانجام اهالی مکه و مدینه اقدام به مخالفتهای علنی و درگیری مسلحانه با سپاهیان و عاملان یزید نمودند. در مکه، عبدالله بن زبیر با پرداختن به عبادت و مخالفت با یزیدبن معاویه، مردم را به گرد خود جمع کرد وبه تدریج قوت یافته بود و توانست شهر مکه را از دست عامل یزید بیرون آورد و خود بر آن استیلا یابد. سپاهیان شام به مکه هجوم آورده و آن را در محاصره خویش قرار دادند و بر اهالی آن بسیار سخت گرفتند. آنان بر بلندیهای اطراف مکه، منجنیقها و سنگاندازهای بزرگی نصب کرده و به وسیلهی آنها شهر را سنگباران کردند. عبدالله بن زبیر و بسیاری از مردم به مسجدالحرام پناه آورده تا از شدت سنگباران دشمن در امان باشند، ولی حصین بن نمیر دستور داد که مسجدالحرام و کعبه را نیز نشانه گرفته و زیر ضربات خویش قرار دهند.سپاهیان یزید با این اعمال ننگین خودکاری از پیش نبرده و متقابلاً موجب تقویت عبدالله بن زبیر و قیام او گردیدند. سرانجام یزید در 14 ربیعالاول همان سال به هلاکت رسید و نیروهای شامی به شام بازگشت نمودند و عبدالله بن زبیر، زمام امور حجاز را به دست گرفت. |
|
10) آغاز سلطنت دو سالهی "احمد فئودار" هفتمین پسر هلاکوخانِ مغول (681 ق) |
|
11) درگذشت عالم جلیل القدر "ملا عبداللَّه تُسْتَری" دانشمند عهد صفوی (1023 ق):
ملا عبداللَّه بن حسین تُستَری از علماء، فقها و محدثین نامی امامیه و از پرورش یافتگان حوزهی درس مقدس اردبیلی میباشد. وی بسیار عابد و زاهد بود؛ نمازهای نافلهی شبِ وی هرگز ترک نمیشد و بیشتر ایام را به روزهداری صرف مینمود. در خوراک و پوشاک بسیار قانع بود و از لذایذ دنیوی دوری میکرد. مجلسی اول که از شاگردان وی میباشد درباره مولی میگوید: "او نسبت به من و تمامی مؤمنین به منزلهی پدری مهربان بود و از ایشان کرامات بسیاری مشاهده گشته است." مولی بر خلاف سایر علما فقط به تدریس اشتغال داشت و شاگردان برجستهای را به جامعهی شیعه عرضه نمود. از جملهی این شاگردان: علامه مجلسی اول، شیخ بهایی و میرزا محمد نایینی میباشند. کتاب التَتْمیم لشرحِ الشّیخ نورالدین عَلی قواعد الحلی در هفت جلد و کتاب خَواص القرآن و نیز جامع الفواید از آثار اوست. مولی در 26 محرم سال 1021 یا 1023 قمری وفات یافت و میرداماد بر جنازهاش نماز خواند و در کربلا مدفون شد. |
|
12) 12ژانویه سال1899میلادی:
پُل مولِر شیمیدان و مکتشف سوئیسی بدنیا آمد. مولردرپایان تحصیلات دانشگاهی تحقیقات خود را به منظورتهیه ترکیبی برای نابودی حشرات زیان آورآغازکرد. او قصد داشت دارویی فراهم کند که اثرسوء درانسان، حیوان و گیاه نداشته باشد و فقط حشرات زیان آوررا نابود کند. مولردرسال1939میلادی مادّه مورد نظرش را کشف کرد و نام آن را"د.د.ت" نهاد. «د.د.ت» امروزه هم به همین نام مشهوراست. شایان توجه است که پل لومربرای این تحقیقات ارزنده و کشف مهم خود درسال1948میلادی جایزه نوبل را دررشته طب و فیزیولوژی دریافت کرد. |
|
13) 12ژانویه سال1943میلادی:
بندرمهم و استراتژیک لنینگراد پس از مقاومتی طولانی در مقابل ارتش آلمان نازی ازمحاصره قوای بیگانه خارج شد. لنینگراد که همواره مقابل ارتش آلمان نازی ازمحاصره قوای بیگانه خارج شد. لنینگراد که همواره مرکزانقلابها و رویدادهای مهم سیاسی روسیه بوده است؛ درسال 1941میلادی درمحاصره آلمان نازی قرارگرفت اما پس ازدوسال مقاومت دلیرانه مردم شهر، ازمحاصره دشمن خارج شد. برای روسیه شوروی آزادسازی لنینگراد ازمحاصره دشمن درجنگ جهانی دوم پیروزی اعلام شد. |
14) درگذشت "پیر دو فرما" ریاضیدان معروف فرانسوی (1665م):
پیِردو فِرما ریاضیدان بزرگ فرانسوی در بیستم اوت 1601م در فرانسه به دنیا آمد. دوران کودکی وی با فرا گرفتن ریاضیات قرین شد و در جوانی به زبانهای لاتین، یونانی، اسپانیولی و ایتالیایى آشنایى یافت. او مرد آرام و متفکری بود و بدین مناسبت، زندگی او بدون هیچ گونه واقعهای سپری شد. فرما درسالهای بعد در ریاضی به استادی رسید و با انتشار کتاب مکانهای مسطّح و حجم، به شرح اصول اساسی هندسه تحلیلی پرداخت. فِرما نتیجه مطالعات خود را در حاشیه کتبی که مورد مطالعهاش بود، مینوشت. وی در انجام وظایف خود، وسواس عجیبی داشت و در مواقعی که از کار ریاضی فارغ میشد، به ترجمه آثار ریاضی مشغول میگردید. فرما به قدری در حساب عالی تسلط و نبوغ داشت که استدلال بعضی از قضایای او، یک قرن بعد توسط دانشمندان بزرگ فهمیده شد. اگرچه دو هزار و پانصد سال قبل، حساب عالی مورد توجه بوده است، ولی فرما در پیشرفت آن به قدری مؤثر عمل کرد که به جرأت میتوان او را به وجود آورنده این علم دانست. با این حال، شهرت فرما بیشتر به سبب تحقیقات وی در خواص اعداد صحیح است. فرما در این باب، قضایای متعددی بیان کرده است که اگرچه برهان آنها را نیاورده، اما ریاضیدانهای بعد از او، آنها را به ثبوت رسانیدهاند. دانشمندان معتقدند آخرین مسئله فرما، سدی است که در مقابل هوش و استعداد آدمی قرار گرفته است که تاکنون نه دلیلی برای اثبات آن کشف شده است و نه راهی برای ابطال آن. در سال 1907م یک دانشمند آلمانی برای حل این مسئله یک قرن مهلت داد تا هر که آن را حل کند، مبلغ کلانی را به عنوان جایزه دریافت کند که بازهم کسی موفق به حل آن نشد. پیِر دو فرما سرانجام در دوازدهم ژانویه 1665م در شصتوچهار سالگی درگذشت. |
15) تولد "جک لندن" نویسنده بلند آوازه امریکایی (1876م):
جکلندن نویسنده شهیر امریکایى در 12 ژانویه سال 1876م در سانفرانسیسکو به دنیا آمد. جک، دوره کودکی را به دشواری گذراند و برای کمک به وضع مالی خانواده، به شغلهای گوناگون دست زد. همچنین سالهای بسیاری از عمر جک لندن در سرزمینهای قطب شمال و دریاهای ناآرام جنوب سپری شد و با اقوام گوناگون آشنا گردید. وی پس از این سفرها، داستانهای کوتاهی نگاشت که در مجلههای گوناگون منتشر شد و در سال 1903م، داستان آوای وحش را به نگارش درآورد. لندن در سالهای بعد داستانهای دیگری انتشار داد و به شهرت رسید. لندن بسیاری از صحنههایى را که در کتابهایش به تصویر کشیده، به چشم دیده و با برخی از قهرمانهای داستانها نیز آشنا بود. در نوشتههای جک لندن که متأثر از افرادی همچون چارلز داروین، کارل مارکس و فردریک نیچه میباشد، غالباً تجزیه و تحلیلهای بسیار دقیق اجتماعی مشهود است. شهرت این نویسنده بزرگ در اروپا و قارههای دیگر نیز بسیار است و هر سال، ترجمههای فراوانی از آثارش در اغلب کشورهای جهان چاپ و در تیراژ بسیار منتشر میشوند. جک لندن، آثار خود را ظاهراً تنها برای به دست آوردن پول نوشته است، اما همه این آثار مبتنی بر فلسفه خاصی است که در آن مبارزه دایمی بشر را برای رهایى از فقر و بینوایى نشان میدهد. جک لندن، مدافع مستمندان و بینوایان و طرفدار اصل زندگی مرفه برای همه است. عصیان بر ضد جامعه و برضد عقاید باطل و خرافی در همه آثار او به چشم میخورد. وی جز توانایى و استادی در هنر نقل، طبع و نهاد خود را در وجود قهرمانانش گنجانده است و آن شور زندگی، حسن نیت، جوانمردی، بردباری، اصالت در مبارزه و تمایل به بخشایش است. کمتر کسی در میان نویسندگان امریکایى از چنین پیروزی و محبوبیت عام و مداوم در کشور و خارج از کشورش برخوردار بوده است. عشق به زندگی، انسانهای تهیدست، ندای جنگل و سپید دندان از مشهورترین رمانهای اوست. وی در مدت هجده سال نویسندگی، بیش از پنجاه داستان بلند و 125 داستان کوتاه نگاشت. جک لندن سرانجام در 22 نوامبر سال 1916م بر اثر عصیان روحی برضد اجتماع و تطابق نیافتن با شیوه زندگی زمان، در چهل سالگی خودکشی کرد. |
|
16) مرگ "نیکلای پادگورنی" رئیس جمهور سابق شوروی (1983م):
نیکلای ویکتوریویچ پادْگورنی سیاستمدار با سابقه شوروی سابق و رئیس جمهور این کشور، در سال 1903م به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات خود، در 27 سالگی به حزب کمونیست پیوست. پادگورنی در سال 1953م به عضویت کمیته مرکزی حزب کمونیست درآمد و دو سال بعد عضو هیأت رییسه شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی گردید. پادگورنی عاقبت در سال 1965م پس از استعفای میکویان، به مقام صدر هیأت رییسه اتحاد جماهیر شوروی دست یافت و به مدت 12 سال ریاست جمهوری شوروی را برعهده گرفت. پادگورنی این مقام را در 1977م بر اثر یک رقابت قدرت طلبانه سیاسی با لئونید بِرِژنف دبیر کل وقت حزب کمونیست شوروی از دست داد و از دفتر سیاسی حزب اخراج شد. او سه هفته بعد نیز بدون هیچ توضیحی از ریاست هیأت رییسه کنار گذاشته شد. نیکلای پادگورنی سرانجام در 12 ژانویه 1983م در هشتاد سالگی در مسکو درگذشت. |
