باز هم فراموش کاری سر لوحه کار ادمی میشود...... خیلی زود فراموش میکنم محبت خداوند را که به ما انسانها این همه لطف کرده است.. خیلی زود فراموش میکنیم زحمات مادر و پدرمان را که در دوران طفلی و بچگی این همه به ما لطف کرده اند... خیلی زود میتوانیم فراموش کنیم محبت دوستانمان را... خیلی زود فراموش میکنم زحمات استاد یا معلممان را.... خیلی زود فراموش میکنیم که در زندگی چه کارهایی انجام داده ایم. خیلی زود فراموش میکنیم عشقی را که ما را به معنویت میرساند. خیلی زود فراموش میکنیم داستانهای کتابها فارسی دبستانمان را که خانم یا اقا معلممان از انها به عنوان نوعی عبرت یاد میکرد... خیلی زود فراموش میکنیم محبت بزرگانمان را .... و خیلی زود فراموش میکنیم محبت پیامبران و امامانمان را که به مشقت و سختی دین اسلام را به ما رساندند....
