1) 28آذرماه سال1369هجری شمسی:
صادقگنجی مسئول خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاهور پاکستان به شهادت رسید. دراین روز، حامیان استکباربه گنجی حمله مسلحانه کردند و او را به شهادت رساندند. صادق گنجی نزدیک به چهارسال مأموریت فرهنگی خویش را درراه اعتلای اسلام ارزشهای انقلاب اسلامی ایران و خدمت به محرومان و مستضعفان با تلاش و جهاد پیگیر سپری کرد. اما دراین روز درآستانه بازگشت به وطن اسلامی درآخرین مراسم تودیع که فرهنگیان و شخصیّتهای علمی- ادبی لاهور برگزارکرده بودند، بدست عوامل استکبارجهانی به شهادت رسید. |
|
2) حمله موشکی رژیم بعثی عراق به شهر قهرمانپرور دزفول (1361 ش):
رژیم خونخوار عراق، با هر بار ناکامی در جبهههای جنگ و رویارویی با رزمندگان جان برکف اسلام، برای تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران، به بمباران مناطق مسکونی ایران اقدام مینمود و در همان حال، خود را صلح طلب عنوان میکرد. در ادامه این حملات وحشیانه، در روز بیست و هشتم آذر 1361، شهر دزفول هدف یورش بیرحمانه رژیم بعث عراق قرار گرفت. در جریان این حمله موشکی رژیم بعث عراق به شهر قهرمانپرور دزفول، 60 غیرنظامی شهید و 287 نفر زخمی شدند. اگرچه قبل از این جنایت نیز، هواپیماهای عراقی بارها شهرهای ایران را بمباران کرده و ساکنان غیرنظامی آنها را به خاک و خون کشیده بودند، اما حمله به دزفول، اولین حمله گسترده عراق به مناطق مسکونی به وسیله موشکهای زمین به زمین میباشد. |
3) ارتحال عالم فرزانه آیتاللَّه "محمدرضا مروج طبسی" (1363 ش):
آیتاللَّهشیخ محمدرضا مروّج طبسی در سال 1285ش در مشهد مقدس به دنیا آمد. وی سطوح اولیه را در مشهد گذراند و سپس راهی قم گردید. آیتاللَّه طبسی در قم از محضر آیات عظام: سیدمحمدتقی خوانساری، سید علی یثربی کاشانی، میرزا علیاکبر حکیم یزدی و محمدعلی شاه آبادی استفاده برد و به مدت هفت سال نیز در درس خارج آیتاللَّه شیخ عبدالکریم حائری یزدی شرکت جست. آیتاللَّه مروّج طبسی سپس راهی نجف اشرف شد و در حلقه درس حضرات آیات محمد جواد بلاغی، سیدابوالحسن اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی و میرزای نایینی شرکت کرد. ایشان همچنین از اعضای رییسه مجلس استفتاء آیتاللَّه سیدابوالحسن اصفهانی بود. وی در طی سالهای حضور در نجف اشرف، به وظایف دینی و اسلامی اشتغال داشت تا اینکه در سال 1352 ش به سبب فشارهای دولت عراق به همراه دهها هزار نفر ایرانی مقیم عراق، از آن کشور رانده شد و در قم ساکن گردید و به تدریس و تألیف پرداخت. از این عالم ربانی و مجتهد بزرگ که مراتب اجتهاد و مقامات علمی وی مورد گواهی و تصدیق علمای بزرگ قم و نجف اشرف بود آثار متعددی بر جای مانده که اِثباتُ الرّجعَه، حاشیه وسیلةُ النجاة و عقد الفراید فی اصول العقاید و ذخیرةُ الصالحین در 8 جلد از آن جمله است. سرانجام این فقیه و مدرس بزرگوار در 28 آذر 1363ش برابر با 25 ربیعالاول 1405ق در 78 سالگی در قم رحلت نمود و در یکی از حجرههای صحن بزرگ حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) ، به خاک سپرده شد. |
4) درگذشت شاعر معاصر "عباس یمینی شریف" (1368 ش):
استادعباس یمینی شریف، متخلّص به یمینی در سال 1298 ش در تهران به دنیا آمد. وی در سال 1319 به دانشسرای عالی راه یافت و از این زمان علاقه به شعر گفتن و داستان نویسی برای کودکان در او بیشتر شد. در سالهای بعد، شعرهای یمینی در مجلههای مختلف چاپ شد و به سردبیری مجله بازی کودکان انتخاب گردید. از 1324 ش برخی اشعار وی وارد کتب درسی دبستان شدند و از سال 1335 به عنوان مدیر مجله تازه تأسیس کیهان بچهها فعالیت نمود و تا سال 1358 با آن همکاری مینمود. استاد یمینی در 1336 باشگاه بچهها را تأسیس کرد و در 1341 با همکاری عدهای از فرهنگیان باسابقه به تأسیس مؤسسه فرهنگی و غیرانتفاعی شورای کتاب کودک همت گماشت که هدف از آن، راهنمایی و مشورت با نویسندگان، شاعران، تصویرگران و مترجمان علاقمند به آثار کودکان و نوجوانان بود. در سال 1350 به همت وی جایزه نقدی یمینی شریف تأسیس شد و از آن تاریخ به بعد، هرساله، این جایزه به بهترین اثر چاپ شده در حوزه ادبیات کودکان، تعلق میگرفت. استاد یمینی در 1357 نیز انجمن پژوهشهای آموزشی را بنیان نهاد. یمینی شریف در زمینه ادبیات کودکان، صاحب آثار گوناگونی است که از این میان میتوان به کتابهای: قصههای شیرین، داستان عروسک، سیامک و سفیدک و پلنگ یکهتاز اشاره کرد. عباس یمینی شریف پیش از این در سال 1346 ش به دریافت جایزه بینالمللی یونسکو به مناسبت تألیف بهترین کتاب سال در ایران نائل شده بود. استاد یمینی سرانجام در 28 آذر 1368 در هفتاد سالگی درگذشت. |
5) اولین همایش نگارش یک روزه قرآن کریم در تهران (1379 ش):
اولینهمایش نگارش قرآن کریم در یک روز با حضور یکصد و هشتاد خوشنویس و 60 تصنیف کار و تذهیبکار برجسته کشور در سالن اجلاس کنفرانس اسلامی برگزار شد و در یک روز، تمام قرآن کریم به طرزی بدیع و زیبا به نگارش درآمد. علاوه بر اینکه بسیاری از مسؤولان به بازدید این همایش آمدند، در پایان نیز این کار مورد بازدید و تقدیر مقام معظم رهبری حضرت آیتاللَّه خامنهای قرار گرفت. |
6) دوم محرم الحرام سال61هجری قمری:
حضرتامام حسین (علیه السّلام) درمسیرحرکتشان ازمکه به عراق، بربالای تپه ای بنام حُمُم منزل کردند تا درصورت لزوم آماده هرگونه مقابله با دشمن باشند. امام حسین (علیه السّلام) احتمال درگیری و برخورد با دشمن را پیش بینی میکردند و میدانستند که درمدتی کوتاه باید مهیّای درگیریهای وسیع تری باشند. بدین ترتیب حضرت اباعبدالله امرکردند که مکانی مناسب برای خیمه ها درنظرگرفته شود و آن مکان دشت کربلا شد. امام بزرگوارو سرورشهیدان، کربلا را موضع یخ و دشمنی برای خود و یارانشان خواندند و این پهن دشت سوخته به نشانه ازخودگذشتگی، ایثارو آزادی درتاریخ جاودان شد و امام حسین (علیه السّلام) و یارانشان به منزله انسانهای نمونه و جاودانه تاریخ الگوی آیندگان قرارگرفتند. |
|
7) دوم محرم الحرام سال973هجری قمری:
تقیُ الدّین اوحدی دقاقی اصفهانی شاعرتوانای ایرانی بدنیا آمد. او شاعری پرکاربود و چند مجموعه شعرازخود بجای گذاشت. اوحدی اصفهانی دردربارشاه اسماعیل دوم، و سلطان محمد خدابنده ازاحترام بسیاربرخورداربود و درزمان شاه عباس اول به هندوستان سفرکرد. اوحدی اصفهانی درهندوستان،« تذکره عَرَفاتُ العاشقین» را نوشت.« ساقی نامه، کعبه دیدار، یعقوب و یوسف، لوح محفوظ، دیوان قصاید، تَبصِرةُ العارفین و کَعبَةُ الحَرَمین» هفت اثرمنظوم اوحدی اصفهانی بشمارمیروند. |
8) ورود کاروان اباعبداللَّه الحسین (علیه السّلام) به سرزمین کربلا (61 ق):
پساز آن که والی مدینه، امام حسین(علیه السّلام) را برای بیعت با یزید تحت فشار قرار داد، آن حضرت به مکه رفت و پس از مدتی، در روز ترویه یعنی هشتم ذیحجّهی سال 60 قمری از مکهی معظمه به سوی عراق مهاجرت فرمود. در اوایل ماه محرم سال 61 قمری، لشکریان عبیداللَّه بن زیاد به فرماندهی حُرّ بن یزید ریاحی با آن حضرت مواجه شده و مانع پیشروی آن حضرت به سوی کوفه شدند. گرچه حرّ بن یزید، مأموریت داشت با امام حسین(علیه السّلام) برخورد شدید نماید ولیکن رفتار وی با امام بر رِفق و مدارا بود. از این رو حرّ و لشکریانش در نماز جماعت امام حسین(علیه السّلام) شرکت میکردند و به خطبههای دلنشین وی گوش جان میسپردند و این دو سپاه چند روز بدون هیچگونه مشکلی در کنار هم بودند. امّا عبیداللَّه بن زیاد که در جنگ با اباعبداللَّه الحسین(علیه السّلام) اصرار فراوان داشت، نامهای به حرّ بن یزید نوشت و وی را مأمور سختگیری بر امام حسین(علیه السّلام) نمود. حرّ بن یزید نیز طبق فرمان، راه را بر امام حسین(علیه السّلام) و یارانش مسدود نمود و آنان را به سوی منطقهی خشک و بیحاصلی به نام کربلا هدایت کرد و در آنجا آنان را در محاصرهی خویش قرار داد. قافلهی امام حسین(علیه السّلام) چون به سرزمین کربلا رسیدند، آن حضرت پرسید: این زمین چه نام دارد؟ عرض کردند: کربلا. آن حضرت تا نام کربلا را شنید، فرمود: اَللّهمَّ اِنّی اَعوُذُ بِکَ مِنَ الْکَرْبِ وَ الْبَلاءِ. و سپس فرمود: این، موضع کَرْب و بَلا و محلّ محنت و عِنا است. فرود آیید که اینجا منزل و محل خیمههای ما است و این زمین، جای ریختن خون ما است و در این مکان قبرهای ما واقع خواهد شد. جدّم رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مرا به این امور خبر داد. به ناچار، آن حضرت و یاران و اصحابش در روز پنجشنبه دوم محرمالحرام سال 61 قمری در آن سرزمین فرود آمدند و حرّ بن یزید نیز با سپاهیانش در مقابل آن حضرت، خیمه زدند. |
|
9) درگذشت فقیه بزرگ شیعه "ابوالحسین مسعود بن عیسی" معروف به "شیخ ورام" (605 ق):
ابوالحسین مسعود بن عیسی معروف به شیخ وَرّام بن ابی فِراس المالکی الاَشتری، از اولادِ مالک بن حَرَثِ اشترِ نخعی - از اصحاب امیرالمؤمنین امام علی(علیه السّلام) - میباشد. ایشان، جدِّ مادری عالم بزرگ اسلام، سید بن طاووس و ابن ادریس حِلّی است. امام فخر رازی، از شاگردان او به شمار میرود و کتاب الف: مساله فی المواسعه و المضایقه و تنبیهُ الخاطر و نَزْهَةُ النّاظِر در اخلاق معروف به مجموعهی وَرّام نیز از این فقیه بزرگوار شیعی است. |
|
10) 19دسامبرسال1706میلادی:
مرم اسپانیا قیام بزرگ خود را علیه سلطنت فلیپ پنجم آغازکردند. هدف ازاین قیام عزل فلیپ ازمقام سلطنت اسپانیا بود. این قیام ابتدا به خروج فیلیپ ازمادرید منجر شد اما بعد از چند روز فیلیپ پنجم باردیگر به مادرید بازگشت و قیام کنندگان را به شدت سرکوب و پس از آن شماری ازرهبران قیام مردم را اعلام کرد. |
11) 19دسامبرسال1787میلادی:
سیرالئونازکشورهای اِفریقای غربی ضمیمه انگلستان شد. این سرزمین پس از330سال که ازتاریخ اکتشاف آن میگذشت جزء متصرفات انگلستان شد. سیرالئون را داسینترو کاشف پرتغالی کشف کرد و پس از آغاز سلطه استعماری انگلیس تا سال1961میلادی دراسارت این کشور ماند. سرانجام درسال1961میلادی سیرالئون به استقلال رسید و حکومت فرمانداری کل درآن برقرارشد. سیرالئون تا قرن هجدهم میلادی ازمهمترین نقاط صادرکننده برده درقاره اِفریقا بود و مردم این کشور بدست اروپاییها به بردگی درمیآمدند. |
|
12) 19دسامبرسال1921میلادی:
کشور ایرلند ازمتصرفات انگلستان استقلال یافت. ایرلند مدت هفت قرن مستعمره بریتانیا بود اما مردم ایرلند همیشه با حکومت انگلیسیها مخالفت و مبارزه میکردند. عاقبت درسال1921میلادی به موجب پیمان منعقد شده درلندن، بجزشش ایالت ایرلند که ایرلند شمالی خوانده شدند؛ دیگر بخشهای ایرلند بصورت دومینیون بریتانیا درآمد و با نام دولت آزاد ایرلند اعلام موجودیت کرد. درسال1949میلادی براساس قانون اساسی ایرلند این کشور بطوررسمی جمهوری ایرلند نام گرفت و ازسال1966میلادی روابط اقتصادی خود را با بریتانیا گسترش داد. |
|
13) مرگ "وایْتْس برینگ" دریانورد دانمارکی و کاشف تنگه برینگ (1741م):
وایْتْسْ برینْگْ، دریانورد معروف دانمارکی در 18 مارس 1681م در شهر هوسن دانمارک به دنیا آمد. وی در سال 1704م وارد نیروی دریایى روسیه شد و در جنگ علیه سوئدیها شهرتی به دست آورد. برینگ در پایان خدمتش در نیروی دریایى، به مسافرتهای اکتشافی برای روسیه دست زد و در جستجوی حدود شرقی سواحل شمال آسیا برآمد. از این رو در پنجم فوریه 1725م از سنپترْزبورْگ بیرون آمد و پس از گذشتن از سیبری، دریانوردی خود را آغاز کرد. وی در سال 1728م در سواحل شمال شرقی آسیا ادامه مسیر داد و در 30 اوت 1740م تنگهای را که بعدها به نام خودش معروف شد، کشف کرد. وی با کشف تنگه برینْگْ که شمال شرق آسیا و شمال غرب امریکا را از هم جدا میکند، ثابت کرد که قاره آسیا از امریکا جدا است. برینگ همچنین جزایر سِنت لارِنْسْ در غرب آلاسکا در دریای برینگ، سن لوران در جنوب شرقی کانادا و دیومید در دریای برینگ را کشف کرد. وی طی سالهای بعد نیز موفق به کشفیاتی گردید که نام و آوازهاش را بلند گردانید. در یکی از این سفرها، توفانهای شدید و مرض و بیماری، او را مجبور کرد که از اکتشافات جدید چشم بپوشد و بازگردد. در راه بازگشت، کشتی وی به ساحل جزیرهای ویران و بیآب و علف نزدیک منطقه کامْچاتْکا در شرقیترین نقطه روسیه، رسید و در آنجا بود که در 19 دسامبر 1741 در همان جزیرهای که به نام او نامیده میشود در 60 سالگی درگذشت. |
|
14) تولد "آلبرت مایْکِلْسون" فیزیکدان امریکایی و کاشف سرعت نور (1852م) (ر.ک: 9 مه) |
|
15) تولد "لئونید بِرژنِف" رهبر پیشین اتحادجماهیر شوروی سابق (1906م) (ر.ک: 10 نوامبر) |
|
16) کودتای "ادیب شیشکلی" در سوریه و به دست گرفتن قدرت (1949م)
: کشور سوریه پس از جنگ جهانی دوم دچار تحولات سیاسی فراوانی شد که مهمترین آنها، طرح مسئله اتحاد با اردن و سپس با عراق بود. درسال 1946م پادشاه اردن، سوریه را به اتحاد با این کشور فراخواند که قتل وی به این طرح پایان داد. در طی سالهای بعد، احزاب سوری همچون حزب وطنی و حزب بعث سوریه خواهان اتحاد این کشور با عراق بودند و طرح این اتحاد تحت عنوان اتحاد فدرالی مطرح گردید. اما کشمکشها و اختلافات داخلی در سوریه ادامه داشت و موافقان و مخالفان در هیأت دولت نیز حضور داشتند. در این اوضاع، ادیب شیشْکِلی، سرهنگ 45 ساله ارتش سوریه، با یک کودتای نظامی در 19 دسامبر 1949م، ضمن به دستگیری قدرتْ وظایف ریاست دولت را بر عهده هاشم الاتاسی، نخست وزیر پیشین سوریه قرار داد. با این حال ادیب شیشکلی دو سال بعد در 29 نوامبر 1951م در یک جنگ قدرت، سایر دولتمردان کشور را دستگیر کرد و با به دستگیری قدرت و کسب اختیارات تام، فرمانروایى خود را بر سوریه استحکام بخشید. شیشکلی از یک سو با مصر و عربستان سعودی روابط ویژهای داشت و از طرف دیگر، مسئله وحدت عراق و سوریه را به فراموشی سپرد. وی در سال 1953م پُست ریاست جمهوری را به صورت رسمی اشغال کرد و سپس اجازه تشکیل احزاب را صادر نمود. در این میانْ حزب بعث سوریه با ایدئولوژی ناسیونالیسم عربی و ملیگرایى و نیز احزاب طرفدار کمونیسم و سوسیالیستْ در سوریه قدرت مییافتند. از سوی دیگر فعالیتهای تبلیغاتی علیه شیشکلی، باعث شد تا در سراسر کشور تظاهرات ضدّ دولتی برگزار شود تا این که حکومت شیشکلی طی کودتایی در فوریه 1954م ، پس از پنج سال سقوط کرد و رهبران کودتا شیشکلی را به برزیل تبعید نمودند. سرهنگ ادیب شیشکلی سرانجام ده سال بعد در 28 سپتامبر 1964م در برزیل ترور شد و قتل رسید. |
